Jan Blommaert
(Postscript bij een eerdere tekst over de Vlaamse collaboratievlag)
In een poging om het onverdedigbare te verdedigen kwamen nogal wat mensen ter rechterzijde aanlopen met foto’s van Leon Degrelle, leider van het extreemrechtse Rex en notoir Waals collaborateur in de Waffen-SS. Op die foto’s zien we een embleem bestaande uit de Belgische vlag en het opschrift “Wallonie”. Het gaat om foto’s zoals deze:
Juist, ja, ook de Belgische vlag was dus een collaboratievlag.
Maar niet meer in 2019. Want er zijn twee dingen die men aan de rechterzijde even op zak moet steken.
- Er is in Wallonie na de Tweede Wereldoorlog geen voortzetting geweest van een beweging in de voetsporen van Degrelle. In Vlaanderen hebben we een ononderbroken traditie van zo’n 70 jaar van politieke organisaties die de erfenis van de collaboratie eren en haar historische schuld proberen weg te vlakken – zie de tekst hierboven.
- Wallonie heeft, zoals we weten, nadien ook een eigen vlag aangenomen. Niet die van Degrelle, wel eentje die er zo uitziet:
De symbolen waarmee Degrelle paradeerde zijn door de Walen netjes naar het restafval van de 20ste eeuw gedragen. In Vlaanderen pronkt men in 2019 nog met de vod waarrond de Vlaamse Waffen-SS zich schaarde en wijst men de officiele leeuwenvlag misprijzend van de hand (ook al is ze de erfenis van de toenmalige Volksunie). Dat, dames en heren, is het verschil.
En daarmee uit.
Jan Blommaert (en z'n gedachten) 